Kościół św. Jadwigi Śląskiej w Zabrzu – drewniany kościół zlokalizowany przy ul. Wolności 504 w Zabrzu. Kościół znajduje się na Szlaku Architektury Drewnianej województwa śląskiego.
Powstały w 1929 roku z inicjatywy proboszcza parafii św. Franciszka z Asyżu) ks. Józefa Benneka, według projektu architekta Karola Kuttentodta. Budowla na planie dwunastoboku z czterema ośmiobocznymi wieżami. Kryty wysokim dachem wielospadowym wykończonym dachówką ceramiczną, hełmy wież kryte blachą miedzianą. Kościół znajduje się na szlaku architektury drewnianej województwa śląskiego.
We wnętrzu organy z XIX wieku zbudowane przez firmę Gebruder Walter.
Kościół św. Mikołaja w Borowej Wsi znajduje się na Szlaku Architektury Drewnianej województwa śląskiego.
Został przeniesiony w latach 1937–1939 z pobliskich Przyszowic. Daty powstania kościoła nie można jednoznacznie określić – kroniki kościelne i niektóre publikacje określają rok budowy na 1640[2], inne bardziej ogólnie datują go na XVII wiek. Istnieją również opinie, że kościół zbudowany został w 1720, a nawet w 1737, choć przypuszczalnie ta ostatnia data odnosi się jedynie do roku budowy wieży[3].
Kościół jest orientowany. Nawa zbudowana została na planie prostokąta. Przylega do niej węższe prezbiterium zamknięte trójbocznie, do którego od północy przylega prostokątna zakrystia, a od południa – czworoboczna kaplica zamknięta trójbocznie. Do nawy od południa przylega prostokątna kruchta, a od zachodu wieża – zbudowana ok. 1720–1730 na planie kwadratu, o konstrukcji słupowej. Wieża zakończona jest izbicą i nakryta cebulastym, barokowym hełmem z latarnią. Dach nawy natomiast zdobi barokowa wieżyczka z nieczynną obecnie sygnaturką przykryta baniastym hełmem. Cały budynek kościoła jest otoczony sobotami.
Wyposażenie w większości barokowe. Ołtarz główny wczesnobarokowy z obrazem św. Mikołaja. Ołtarz boczny prawy rokokowy z obrazem św. Jana Nepomucena. Ołtarz boczny lewy późnobarokowy z obrazem św. Antoniego. Ambona barokowa. W kaplicy późnorenesansowy ołtarz z obrazem "Opłakiwanie" autorstwa A. Grzywińskiego oraz barokowo-klasycystyczna chrzcielnica.
Kościół Narodzenia NMP w Szałsza z XVI XVII w.
Pierwszy kościół w Szałszy wybudowano ok. 1460 roku, obecny pochodzi z 1554 roku, wieża wybudowana po 1571[2]. W pierwszej połowie XVII wieku, do 1655 roku, kościół był świątynią protestancką, w tym okresie należał on do parafii w Ziemięcicach. Po 1655 roku, jako kościół katolicki stał się filią parafii w Szobiszowicach. W 1784 roku zniszczony przez pożar[3] lub przez wichurę[4] odbudowany przez rodzinę Kytzia. W 2. połowie XIX wieku rozbudowano zakrystię i wykonano nowe stropy. Na początku XX wieku przy wieży wybudowano marownię. Od 1930 roku kościół przynależy do parafii św. Jana Chrzciciela w Gliwicach-Żernikach. W 1968 roku pożar zniszczył część kościoła, odbudowano go staraniem parafian. W latach 2008-2010 w kościele przeprowadzono prace konserwatorskie.
Kościół jest orientowany. Drewniany, wybudowany w konstrukcji zrębowej. Nawa kościoła wykonana jest na rzucie zbliżonym do kwadratu, prezbiterium węższe, kwadratowe, przy nim od strony północnej znajduje się prostokątna zakrystia. Od strony zachodniej do nawy przystawiona jest wieża wykonana w konstrukcji słupowej. Przy wieży znajduje się marownia. Dach nad nawą 2-spadowy, nad prezbiterium 3-spadowy, na wieży 4-spadowy. W dachu nad nawą znajduje się wieżyczka na sygnaturkę z 1719 roku, 6-boczna z kopułką. Prezbiterium przekryte jest sklepieniem pozornym, w nawie - strop płaski. Wyposażenie kościoła pochodzi głównie z XIX wieku. Ołtarz główny i ołtarze boczne późnobarokowe z XIX-wiecznymi zmianami, ambona z XIX wieku.
Kościół św. Michała Archanioła w Księżym Lesie – zabytkowy kościół katolicki znajdujący się w Księżym Lesie w powiecie tarnogórskim w województwie śląskim. Jest kościołem filialnym w Parafii Narodzenia św. Jana Chrzciciela w Kamieńcu w dekanacie Pyskowice w diecezji gliwickiej.
Świątynia znajduje się na szlaku architektury drewnianej województwa śląskiego.
Pierwsze wzmianki o Księżym Lesie pochodzą z 1302 roku[2]. Kościół został wybudowany w 1498 roku przez właściciela majątku Johanna Slaweckiego. W latach 1570–1629 był wykorzystywany jako zbór protestancki. W XVIII wieku dobudowano boczną kaplicę, w 1905 roku – murowaną kruchtę. Znacznie zniszczony w 1945 r., odbudowany w 1955 r. W 1960 przebudowano wieżyczkę z zakończonej iglicą na baniastą.
Protokół wizytacyjny z 1720 r. wymienia wolnostojącą dzwonnicę, która nie zachowała się do czasów dzisiejszych, a dzwony zawieszone są obecnie w górnej części ceglanej przybudówki.
Jest to jeden z najstarszych drewnianych kościołów na Śląsku[3].
Kościół położony jest na wzgórzu cmentarnym, dawniej ogrodzonym murem. Przy kościele krzyż z 1901 r. W pobliżu kościoła znajdował się pomnik przyrody - lipa drobnolistna o obwodzie pnia ok. 3,5 m, powalona przez huragan 15 sierpnia 2010 roku