W dniu 30 października 2014 r. tj. w czwartek o godz. 14:00 na terenie Muzeum Śląskiego, w miejscu byłej Kopalni Katowice, odbyło się uroczyste odsłonięcie pamiątkowej TABLICY upamiętniającej jej ponad 190 letnią historię.
Oficjalnego odsłonięcia dokonał przedstawiciel Bractwa Gwarków - Jerzy Ludwik Mańka.
Tablica zawiera poniższą informację w języku polskim w j. angielskim, j. niemieckim, j.chińskim, j. japońskim, j. rosyjskim) 
W spotkaniu uczestniczyło wielu znamienitych gości, w tym m.in.:
Prof. Bronisław Barchański - Bractwo Gwarków, Akademia Górniczo-Hutnicza
Beata Bieniek - Kierownik Wydziału Promocji Muzeum Śląskiego
Ryszard Biesek - Bractwo Gwarków - emerytowany dyrektor Biura Projektów, Generalny Projektant Kopalni Katowice
Leszek Boniewski - Bractwo Gwarków
Prof. Józef Dubiński - Naczelny Dyrektor Głownego Instytutu Górnictwa
Andrzej Gościniak - Przewodniczący sejmiku śląskiego
Jowita Hercig - Wydział Kultury Urzędu Miasta Katowice
Włodzimierz Kac - Przewodniczący Gminy Żydowskiej
Alicja Knast - Dyrektor Muzeum Śląskiego
Piotr Koj - doradca Marszałka woj. Śląskiego
Jacek Korski - Famur SA
prof. Andrzej Kowalski - Kierownik Zakładu Ochrony Powierzchni i Obiektów Budowlanych
ks. Jan Morcinek - Proboszcz parafii Św.Szczepana w Katowicach - Bogucicach
prof. Zygfryd Nowak - Bractwo Gwarków
Krystyna Piasecka - Prezes Spółdzielni Mieszkaniowej Katowice
prof. Elżbieta Regulska - Politechnika Śląska
Tadeusz Skotnicki - Wiceprezes Katowickiego Holdingu Węglowego SA
Przemysław Smyczek - Dyrektor Wydziału Kultury Urzędu Marszałkowskiego
Piotr Spyra - Wicewojewoda Śląski
Ryszard Ucieszyński - jeden z ostatnich dyrektorów Kopalni Katowice
Piotr Uszok - Prezydent Miasta Katowice
Ryszard Wyględacz - Prezes Fundacji Rodzin Górniczych
Adam Zelek - Dyrektor kopalni Wujek
ks. Damian Zimoń - Arcybiskup senior
oraz poczty sztandarowe kopalń i licznie zgromadzeni goście.
Złożenie kwiatów pod tablicą odbyło się przy dżwiękach werbli orkiestry kopalni Katowice pod batutą Stefana Łebka.
Spotkanie moderował gwarek Lucjan Czerny.
Tekst tablicy w j.polskim: (autor Bractwo Gwarków - Elżbieta Regulska )
KATOWICKA STREFA KULTURY powstała w 2013 roku w miejscu zlikwidowanej pod koniec XX wieku kopalni „Katowice”.
Kopalnię, noszącą pierwotnie nazwę „Ferdinand”, założył na swych gruntach hr. Stanisław Mieroszewski – przedostatni właściciel ordynacji mysłowickiej – z inicjatywy rotmistrza Ignacego Ferdinanda von Beym. Zakład został uruchomiony 3 maja 1823 roku i wkrótce rozpoczęto eksploatację złoża węgla. O wielkości kopalni świadczyła liczba szybów wentylacyjnych, zjazdowo-wydobywczych i wydobywczo-materiałowych, których w całej jej historii było dziesięć. Każdy z nich miał swoją nazwę, najgłębszy umożliwiał zjazd górników na poziom 630 metrów.
Historię kopalni tworzyli nie tylko jej założyciele i kolejni właściciele, tacy jak Ignacy Ferdinand von Beym, Stanisław Mieroszewski, Izaak Freund, Wilhelm Wedding, Maria Waleska von Winckler, Spółki Kapitałowe – Katowicka Spółka Akcyjna dla Górnictwa i Hutnictwa, Wspólnota Interesów. Przede wszystkim tworzyła ją cała rzesza bezimiennych i zapomnianych już górników, sztygarów, nadsztygarów. Ich nieliczne nazwiska możemy dziś odczytać jedynie na tablicach upamiętniających znaczące wydarzenia i katastrofy górnicze.
Pierwszymi górnikami byli specjaliści z Zagłębia Wałbrzyskiego, Westfalii, Olkusza i Wieliczki. Podczas I i II wojny światowej, ze względu na brak mężczyzn do pracy, zatrudniano kobiety i jeńców wojennych o bardzo niskich kwalifikacjach, co powodowało znaczne utrudnienia w prowadzeniu robót. Pod koniec II wojny górnicy zdołali ocalić kopalnię przed wysadzeniem przez wycofujących się Niemców, którzy podłożyli już ładunki wybuchowe.
My, bracia górnicy, świadkowie likwidacji kopalni „Katowice” w wyniku przemian gospodarczych ostatnich lat, czujemy się zobowiązani do kultywowania i kontynuowania tradycji rzetelnej i uczciwej pracy w nowych warunkach gospodarczych i kulturalnych. Tablica ta została ufundowana w celu upamiętnienia 190 lat historii kopalni, związanego z nią trudu górniczego oraz całego dorobku materialnego, duchowego, tradycji i obyczajów kształtowanych przez wiele górniczych pokoleń.
Synom śląskiej ziemi, jak i Tym, którzy połączyli swe losy z kopalnią, przybywając z odległych rejonów Europy, którzy na co dzień pozdrawiali się słowami „Szczęść Boże” lub „Glück Auf”, poświęcamy tę tablicę.
• Bractwo Gwarków
• Katowicki Holding Węglowy SA
• Pracownicy Kopalni Katowice
oraz
• Prezydent Miasta Katowice
• Marszałek Województwa Śląskiego
• Wojewoda Śląski
• Muzeum Śląskie
Tekst tablicy w j.angielskim (tłum. Jakub Mańka):
THE CULTURE ZONE OF KATOWICE was established in 2013 in the premises of the mine “Katowice”, which was closed at the end of the XXth century.
First called “Ferdinand”, the mine was found by Count Stanisław Mierowczewski (the second to last owner of Mysłowice ordinance), allowed by the cavalry Captain Ignacy Ferdinand von Beym. The business started on the third of May 1823, and, soon after, the process of digging coal erected. The size of the mine was underlined by the number of shaft-outs, 10 in total. Each one had its own name, and the deepest provided the opportunity to descend 630 meters.
The mine’s history was not only made by the establishers and its following owners – Ferdinand von Beyn, Stanisław Mierowszewki, Izaak Freund, Wilhelm Wedding, Maria Walewska von Winckler, Capital Ventures (Katowicka Spółka Akcyjna dla Górnictwa i Hutnictwa, Wspólnota Interesów). In principle it was made by anonymous and forgotten miners, foreman and managers. Their sparse amount of surnames can be read only on boards commemorating important events and mining-related disasters.
The first miners were specialists from Wałbrzych basin, Westfall, Olkusz and Wieliczka. During the First and Second World War, due to the lack of labourers, women and lowly-qualified prisoners of war were hired – it impeded the works. By the end of WW2, the miners saved the mine from blasting by retreating Germans, who have already planted the charges.
We, mining-brothers and spectators of the decommissioning of mine “Katowice” due to economic changes during last year, feel the urge to cultivate and therefore continue the honest and upright work-tradition under new economic and cultural circumstances. The board has been funded to commemorate 190 years of the mine’s history, mining difficulties and the whole material belongings, spiritual goods, as well as tradition and customs, formed by many generations of miners.
To the sons of Silesia, as well as those who came from distant parts of Europe, intertwined their fates with the mine, greeted themselves “God Bless” or “Glück Auf”, we dedicate this board.
• Bractwo Gwarków
• Katowicki Holding Węglowy SA
• Pracownicy Kopalni Katowice
• Prezydent Miasta Katowice
• Marszałek Województwa Śląskiego
• Wojewoda Śląski
• Muzeum Śląskie
Tekst tablicy w j.niemieckim (tłum. Monika Pająk):
Die Kulturzone in Katowice ist in 2013, auf dem Platz der ehemaligen Grube „Katowice” entstanden.
Die Grube wurde am Ende des 20.Jahrhunderts geschlossen. Stanisław Mieroszewski hat die Grube, die zuerst „Ferdinand“ genannt wurde, auf seinem Grund, aus der Initiative von Ignacy Ferdinand von Beyrn gebaut. Der Betrieb wurde am 3. Mai 1823 eröffnet und die Kohle wurde abgebaut.
Die Zahl den Schächten, Lüftungssch?chten und Förderschächten (in der ganzen Geschichte der Grube waren 10 Schächten in Betrieb) bestätigt von der Gr?ße der Grube. Jeder Schacht hatte eigene Name, der tiefste Schacht ermöglicht die Abfahrt der Bergmänner auf die Schicht 630 Metern.
Die Geschichte der Grube wurde nicht nur durch den Gründern, aber auch durch den folgenden Besitzern so wie: Ferdinand von Beyrn, Stanislaw Mieroszewski, Izaak Freund, Wilhelm Wedding, Maria Walewska von Winckler, und Gesellschaften - Kattowitzer Aktiengesellschaft für den Bergbau und die Hüttenindustrie und die Interessenvereinigung gebildet. Vor allem aber haben sie die nicht genannten Steigern und Obersteigern gebildet. Ihre Namen können wir heute nur auf den Gedenktafeln lesen. Die ersten Fachmänner kommen aus dem Waldenburggebiet, aus Westfalen, Olkusz und Wieliczka. Während des 2. Weltkrieges gab es wenige Männer, deshalb mussten auch Frauen und Kriegsgefangene arbeiten. Am Ende des 2. Weltkrieges einige Bergmänner haben die Grube vor der Sprengung gerettet. Die Deutschen haben schon unter die Grube die Sprengstoffe gelegt.
Wir, Bergmänner, die Zeugen der Auflösung der Grube „Katowice“ fühlen uns verpflichtet zu kultivieren und kontituieren einer soliden und ehrlichen Arbeit in den neuen kulturellen und wirtschaftlichen Verhältnissen. Die Tafel wurde gestiftet wegen 190 Jahre der Geschichte der Grube „Katowice“ und im Gedächtnis der Bergarbeitermühe und das materiellen und geistigen Gut, Tradition und Bräuche der bergbaulichen Generationen.
Die Tafel gedenken wir den Söhnen der schlesischen Heimat, und den, die aus Europa kamen und sich mit der Grube verbindet haben, die sich jeden Tag begrüßt haben „ Grüß Gott“ oder „Glück auf“.
• Bractwo Gwarków
• Katowicki Holding Węglowy SA
• Pracownicy Kopalni Katowice
• Prezydent Miasta Katowice
• Marszałek Województwa Śląskiego
• Wojewoda Śląski
• Muzeum Śląskie
Tekst tablicy w j.chińskim (tłum. Dorota Kuziów):
卡托维兹文化区（Katowicka Strefa Kultury）成立于2013年，位于20世纪末关闭的“卡托维兹” 煤矿原址。
煤矿最初叫做“费迪南德” （Ferdinand），是在骑兵上尉Ignacy Ferdinand von Beym的批准下由Stanislaw Mierowczewski伯爵（倒数第二个梅斯沃维采地产的地主）建立的。1823年5月3日“费迪南德”煤矿开张，不久之后就开始开采煤炭。矿井数量证明煤矿规模庞大 – 在煤矿整个历史上总共有10个矿井。每个矿井都有自己的名称，其中最深的是在地表以下630公尺。
在煤矿历史上占有一席之地的不仅仅有Ignacy Ferdinand von Beym、Stanisław Mieroszewski、Izaak Freund、Wilhelm Wedding、Maria Waleska von Winckler等创立者和投资公司（卡托维兹矿业和治金股份有限公司、利益共同体），而且还有许多无名无姓、被人遗忘的矿工、工长和管理人组成的。目前只有少数人的名字刻在纪念重大事件或者矿难的纪念牌上。
第一批矿工是来自瓦乌布日赫盆地、西发里亚、奥尔库什和维利奇卡地区的专家。一次和二次世界大战期间缺乏男性矿工，因而雇佣妇女和低技能的战俘，但却造成工作上的阻碍。二战快结束时，矿工击退在煤矿内埋藏炸弹的德国军队，成功地挽救煤矿。
我们亲眼目睹“卡托维兹” 煤矿由于经济变化而关闭，我们和矿工兄弟都认为有必要在新经济和文化环境下培养及延续优良的工作传统。这块由众人资助建立的纪念牌是为了纪念煤矿190年的历史、艰辛采矿以及由许多世代的矿工创造的物质和精神资产、传统和习惯。
我们把这块纪念牌献给西里西亚土地的子民和那些远自欧洲各地而来且每天用「上帝保佑你」或者「Glück Auf」这句话来问候的人。
• Gwarkowie 兄弟会
• 卡托维兹煤炭控股公司
• “卡托维兹” 煤矿员工
以及
• 卡托维兹市市长
• 西里西亚省元帅
• 西里西亚省省长
• 西里西亚博物馆
Tekst tablicy w j.japońskim (tłum. Marta Kuziów):
カトヴィツェの文化名所は2013年に完成した。二十世紀の終わりに閉鎖されたカトヴィツェ炭鉱の跡地を利用する形でつくられた。
カトヴィツェ炭鉱はムィスウォヴィツェ領の先々代の所有者、スタニスワフ・ミェロシェフスキ伯爵が自分の土地に「フェルディナンド」と呼ばれる炭鉱を設立したことから始まる。この計画はイグナツィ・フェルディナンド・フォン・ベイム騎兵中隊長によって発案された。1883年5月3日の開鉱と同時に石炭の採掘を始めた。炭鉱の規模をあらわすのは通気坑、鉱員輸送用の採掘坑・原料搬送用の採掘坑などの数であり、最大時で縦坑は10本あった。それぞれに通称があり、一番深い縦穴を使うと、地下630メートルまで降りることができた。
炭鉱の歴史を発展させたのはイグナツィ・フェルディナンド・フォン・ベイム、スタニスワフ・ミェロシェフスキ、イサーク・フロインド、ヴィルヘルム・ヴェッディング、マリア・ヴァレスカ・フォン・ヴィンクレル当時の設立者や後の所有者・会社（Katowicka Spółka Akcyjna dla Górnictwa i Hutnictwa、Wspólnota Interesów Górniczo-Hutniczych）だけではない。大勢の炭鉱夫と炭鉱の管理者の労苦の賜物だった。その中のごく一部の者だけしか、炭鉱事故又は鉱業に関する重大な出来事の記念碑に残されていない。
炭鉱の設立にはヴァウブジフ地方、ヴェストファーレン、オルクシ、ヴィエリチカから専門家を招いた。第一次及び第二次世界大戦の時には、男性労働力の不足から無資格の女性や戦争捕虜まで就労させたが、その結果として採掘量は減少することとなった。第二次世界大戦の末に戦線から退却するドイツ兵は炭鉱に爆薬を仕掛け破壊しようとしたが、炭鉱夫たちがそれを防いだ。
経済変化によるカトヴィツェ炭鉱の閉鎖に至るまでの歴史を目撃してきた炭鉱夫我々一同には、新しい経済的・文化的な条件のもとでも、真摯に仕事に取り組んでいた伝統を受け継いでいく義務がある。190年間の歴史の中で炭鉱夫たちが歩んできた足跡を、有形・無形のものともに保存し、彼らが積み重ねてきた伝統や日々の習慣を後世に語り継いでいくために設置された。
この炭鉱に自分たちの運命を捧げたシレジア地域の炭鉱夫やヨーロッパの方々から来た炭鉱夫は日々仲間同士で「Glück auf!」（「幸運を」）又は「Szczęść Boże!」（「神の御加護がありますように」）と声を掛けて挨拶し、励ましあった。彼らに敬意を表し2013年にこの記念碑を設立した。
• Bractwo Gwarków
• Katowicki Holding Węglowy株式会社
• カトヴィツェ炭鉱従業員
及び
• カトヴィツェ市長
• シレジア県代表
• シレジア県知事
• シレジア博物館
Tekst tablicy w j.rosyjskim (tłum. Marta Kuziów):
«Зона культуры» в Катовице возникла в 2013 году на месте ликвидированной в конце 20 века шахты «Катовице».
Шахту, которая первоначально называлась «Фердинанд», основал на своей земли по инициативе ротмистра Игнация Фердинанда фон Бейма граф Станислав Мерошевский - предпоследний владелец ординации Мысловицкой. Предприятие было открыт 3 мая 1823 года, и быстро началась добыча угля. О размерах шахты свидетельствовало количество вентиляционных и грузо-людских стволов, их на протяжении существования шахты было десять. У них были названия, а самый глубокий ствол позволял шахтёрам спускаться на глубину 630 метров.
Историю шахты создавали не только её основатели и первые владельцы, такие как Игнаций Фердинанд фон Бейм, Станислав Мерошевский, Изаак Фройнд, Вильгельм Веддинг, Мариа Валеска фон Винкер, коммерческие компании: Катовицкая акционерная компания для горной и металлургической промышленности и Сообщество горных и металлургических интересов. Это прежде всего множество безымянных и уже забытых шахтёров и горных мастеров. Сегодня лишь некоторые фамилии можно найти на мемориальных досках, увековечивающих память о значительных событиях и катастрофах в горной промышленности.
Первыми шахтёрами являлись специалисты из Валбжихского бассейна, Вестфалии, Олькуша и Велички. Во время первой и второй мировых войн, из-за нехватки мужчин, на работу в шахту брали женщин и военнопленных, у которые был низкий уровень квалификации, что значительно осложняло работу. В конце второй мировой войны шахтёры успели спасти шахту, которую немцы, отступая, пытались взорвать.
Мы, братья-шахтёры, которые были свидетелями ликвидации шахты «Катовице» вследствие экономических перемен, чувствуем обязанность культивировать и продолжать традицию добросовестно и честно работать в новых экономических и культурных условиях. Эта доска установлена с целью увековечить 190-летнюю историю шахты, шахтёрского труда, а также духовных и материальных достижений, традиций и нравов, которые формировали многие шахтёрские поколения.
Сыновьям силезской земли, а также тем, кто прибыл из отдалённых регионов Европы и связал свою судьбу с шахтой и ежедневно здоровался словами «Szczęść Boże» (‘Да благославит Вас Господь’) или «Glück auf» (‘Удачи’), посвящаем эту доску.
• Bractwo Gwarków
• Katowicki Holding Węglowy SA
• Работники шахты «Катовице»
а также
• Президент города Катовице
• Маршалек Силезского воеводства
• Силезский воевода
• Силезский музей