z górniczym akcentem

 70 lat temu rozpoczęto budowę ogrodu zoologicznego w Chorzowie. Utworzony został na terenie Wojewódzkiego Parku Kultury i Wypoczynku, powstałego w miejscu pól i nieużytków pogórniczych.

Początki były skromne. Budowę ogrodu rozpoczęto w 1954 r. Po pewnym czasie do Chorzowa sprowadzono zwierzęta z dwu innych mniejszych ogrodów zoologicznych, przeznaczonych do likwidacji, a więc z Bytomia i Katowic. Ogród chorzowski zaplanowano jako duże, rozległe zoo. Wybrano teren łagodnie opadający w kierunku południowym.W skład chorzowskiego zoo wchodzi także teren dawnej kopalni odkrywkowej. W przeszłości mieściło się tam niewielkich rozmiarów wyrobisko o podłożu z margli lub glin. Miejsce to znane jest jako Kotlina Dinozaurów i odsłaniają się tam warstwy skalne. Właśnie w tej kotlince zbudowano pierwsze w Polsce rzeźby plenerowe tych prehistorycznych gadów, wykonane z żelbetu. Kotlina została udostępniona do zwiedzania w 1975 r.

Na terenie, na którym utworzono chorzowskie zoo, nie odbywało się wydobycie węgla. Najbliższy był szyb Leśny II, zgłębiony trochę poniżej pobliskiego planetarium w Chorzowie. Mimo tego zdarzało się, że na terenie zoo odczuwano skutki eksploatacji górniczej. W 1987 r. na terenie ogrodu zoologicznego doszło do powstania zapadliska. Węgiel kamienny wydobywano spod tego terenu na głębokości do 130 metrów.Górnicze nawiązania znalazły się także w sąsiedztwie zoo. Przy alei prowadzącej z przystanku tramwajowego do głównej bramy wejściowej ustawiona została rzeźba wyobrażająca trzy foki. Umieszczono na niej tablicę informującą, że jest to dar pracowników kopalni Wesoła z Mysłowic.

Chorzowski ogród zoologiczny zajmuje powierzchnię 47,5 ha - jest więc nieco większy, niż np. państwo Watykan. W gronie ogrodów zrzeszonych w Europejskim Stowarzyszeniu Ogrodów Zoologicznych i Akwariów jest trzecim pod względem powierzchni polskim zoo. Większe od niego są analogiczne placówki w Gdańsku i Poznaniu.