Uniwersytet Ostrawski (Ostravská univerzita) to dynamicznie rozwijająca się publiczna uczelnia wyższa w Czechach, zlokalizowana w sercu miasta Ostrawa. Powstała w 1991 roku, ale jej tradycje akademickie sięgają lat 50. XX wieku. Obecnie uczelnia liczy około 9 000 studentów i zatrudnia setki pracowników naukowych.
Uniwersytet składa się z sześciu wydziałów:
Wydział Humanistyczny
Wydział Pedagogiczny
Wydział Sztuki
Wydział Przyrodniczy
Wydział Medyczny
Wydział Nauk Społecznych
Każdy z wydziałów oferuje szeroki zakres kierunków studiów — od filologii, przez nauki społeczne, aż po sztuki piękne i nauki medyczne. Uczelnia kładzie nacisk na interdyscyplinarność, współczesne metody nauczania i aktywne uczestnictwo w życiu społecznym oraz kulturalnym regionu.
Uniwersytet Ostrawski angażuje się również w liczne projekty naukowo-badawcze, zarówno krajowe, jak i międzynarodowe. Prowadzi współpracę z wieloma uczelniami na całym świecie i umożliwia studentom udział w programach wymiany, takich jak Erasmus+.
Uczelnia ma także silny związek z regionem Morawsko-Śląskim — wspiera jego rozwój poprzez projekty społeczne, kulturalne i edukacyjne. Nowoczesne kampusy i centra badawcze, takie jak City Campus, tworzą przestrzeń sprzyjającą innowacjom i współpracy naukowej.
Uniwersytet Ostrawski utrzymuje wielostronne kontakty z polskimi uczelniami, zarówno w ramach współpracy naukowej, jak i wymiany studenckiej oraz akademickiej.
Przykłady współpracy:
Program Erasmus+ – wielu studentów z Uniwersytetu Ostrawskiego wyjeżdża na semestry do uczelni w Polsce, i odwrotnie.
Wspólne projekty naukowe i konferencje – uczelnia współpracuje m.in. z:
Uniwersytetem Śląskim w Katowicach
Uniwersytetem Opolskim
Uniwersytetem Jagiellońskim
Akademią WSB w Dąbrowie Górniczej
Politechniką Śląską
Wydział Pedagogiczny oraz Wydział Humanistyczny mają ścisłe relacje z polskimi odpowiednikami w zakresie badań nad językiem, literaturą, edukacją i kulturą pogranicza.
Uniwersytet Ostrawski uczestniczy także w inicjatywach transgranicznych w ramach Euroregionu Silesia.
Dodatkowo:
Dzięki bliskości geograficznej (zwłaszcza Śląska i Małopolski), współpraca ta jest intensywna i praktyczna – obejmuje m.in. publikacje naukowe, organizację warsztatów, praktyki zawodowe i wspólne granty.