Nauka o klimacie powinna być mniej polityczna, podczas gdy polityka klimatyczna powinna być bardziej naukowa. W szczególności naukowcy powinni podkreślić, że ich wyniki modelowania nie są wynikiem magii: modele komputerowe są tworzone przez człowieka. To, co wychodzi, jest w pełni zależne od tego, co włożyli teoretycy i programiści: hipotezy, założenia, relacje, parametryzacje, ograniczenia stabilności itp. Niestety, w głównym nurcie nauki o klimacie większość tych danych jest niezadeklarowana. Wierzyć w wynik modelu klimatycznego to wierzyć w to, co wprowadzili twórcy modeli. To jest właśnie problem dzisiejszej dyskusji klimatycznej, dla której modele klimatyczne są kluczowe. Nauka o klimacie przerodziła się w dyskusję opartą na przekonaniach, a nie na solidnej samokrytycznej nauce. Powinniśmy uwolnić się od naiwnej wiary w niedojrzałe modele klimatyczne. W przyszłości badania nad klimatem muszą kłaść znacznie większy nacisk na naukę empiryczną.

 

 

Globalna sieć ponad 1100 naukowców i profesjonalistów przygotowała to pilne przesłanie. Nauka o klimacie powinna być mniej polityczna, podczas gdy polityka klimatyczna powinna być bardziej naukowa. Naukowcy powinni otwarcie odnosić się do niepewności i przesady w swoich przewidywaniach dotyczących globalnego ocieplenia, podczas gdy politycy powinni beznamiętnie liczyć rzeczywiste koszty, a także wyobrażone korzyści z ich działań politycznych.

 

 

Archiwum geologiczne ujawnia, że klimat Ziemi zmieniał się tak długo, jak długo istniała planeta, z naturalnymi fazami zimnymi i ciepłymi. Mała Epoka Lodowcowa zakończyła się jeszcze w 1850 roku. Nic więc dziwnego, że obecnie przeżywamy okres ocieplenia. Ocieplenie jest znacznie wolniejsze niż przewidywano Świat ocieplił się znacznie mniej niż przewidywał IPCC na podstawie modelowanego wymuszania antropogenicznego. Przepaść między światem rzeczywistym a światem modelowanym mówi nam, że jesteśmy dalecy od zrozumienia zmian klimatu.

 

Modele klimatyczne mają wiele niedociągnięć i nie są w najmniejszym stopniu wiarygodne jako narzędzia polityki globalnej. Wysadzają w powietrze efekt gazów cieplarnianych, takich jak CO2. Ponadto ignorują fakt, że wzbogacanie atmosfery w CO2 jest korzystne. CO2 jest pokarmem roślinnym, podstawą wszelkiego życia na Ziemi CO2 nie jest zanieczyszczeniem. Jest to niezbędne dla całego życia na Ziemi. Fotosynteza jest błogosławieństwem. Więcej CO2 jest korzystne dla przyrody, zazieleniając Ziemię: dodatkowy CO2 w powietrzu przyczynił się do wzrostu globalnej biomasy roślinnej. Jest również dobry dla rolnictwa, zwiększając plony upraw na całym świecie.

 

 

Nie ma statystycznych dowodów na to, że globalne ocieplenie nasila huragany, powodzie, susze i tym podobne klęski żywiołowe lub czyni je częstszymi. Istnieje jednak wiele dowodów na to, że środki łagodzące emisję CO2 są równie szkodliwe, co kosztowne.

 

 

Nie ma zagrożenia klimatycznego. Dlatego nie ma powodu do paniki i niepokoju. Zdecydowanie sprzeciwiamy się szkodliwej i nierealistycznej polityce zeroemisyjnej CO2 netto zaproponowanej na 2050 r. Jeśli pojawią się lepsze podejścia, a z pewnością tak się stanie, będziemy mieli wystarczająco dużo czasu na refleksję i ponowne

dostosowanie się. Celem polityki globalnej powinien być "dobrobyt dla wszystkich" poprzez zapewnienie niezawodnej i przystępnej cenowo energii przez cały czas. W zamożnym społeczeństwie mężczyźni i kobiety są dobrze wykształceni, wskaźniki urodzeń są niskie, a ludzie dbają o swoje środowisko.

 

 

Światowa Deklaracja Klimatyczna (WCD) zgromadziła wielu kompetentnych naukowców z całego świata*. Znaczna wiedza i doświadczenie tej grupy są niezbędne do osiągnięcia zrównoważonego, beznamiętnego i kompetentnego spojrzenia na zmiany klimatu.

 

Od teraz grupa będzie funkcjonować jako "Global Climate Intelligence Group". Grupa CLINTEL będzie udzielać rządom i firmom na całym świecie zamówionych i niezamówionych porad na temat zmian klimatu i transformacji energetycznej.