katowickiego dworca kolejowego

Dziś katowicki dworzec kolejowy otrzyma imię Konstantego Wolnego, górnośląskiego działacza narodowego i społecznego na rzecz polskości Górnego  Śląska.

Wolny był  bliskim współpracownikiem Wojciecha Korfantego, współautorem Statutu Organicznego Województwa Śląskiego, pierwszym marszałekiem Sejmu Śląskiego. - Konferencja prasowa związana z uroczystością nadania dworcowi w Katowicach imienia Konstantego Wolnego odbędzie się 15 lipca 2021 r. o godz. 12.30 przed wejściem głównym do dworca w Katowicach od strony pl. Marii i Lecha Kaczyńskich. W konferencji wezmą udział przedstawiciele PKP SA i zaproszeni na uroczystość goście – informuje biuro prasowe PKP SA.

Konstanty Wolny urodził się  5 kwietnia 1877 r. w Bujakowie, a zmarł na zawał serca  9 listopada 1940 r. we Lwowie. W młodości wraz  rodziną przeniósł się z Bujakowa do Zawodzia koło Katowic, gdzie w Liceum Ogólnokształcącym im. Marii Skłodowskiej-Curie poznał Wojciecha Korfantego, z którym się zaprzyjaźnił.

Ukończył prawo na Uniwersytecie Wrocławskim. Po studiach od 1901 r.  pracował jako adwokat na Górnym Śląsku, angażując się politycznie. Po praktyce sądowej zdał egzamin asesorski w Ministerstwie Sprawiedliwości w Berlinie. Zamieszkał w Gliwicach, gdzie został pierwszym polskim adwokatem.

W  1918 r. osiadł w Bytomiu, który stawał się głównym ośrodkiem polskiej działalności politycznej na Górnym Śląsku. Działał w Naczelnej Radzie Ludowej, przewodniczył Komisji Samorządowej, która w ciągu dwóch miesięcy w 1920 r. opracowała Statut Organiczny Województwa Śląskiego. Stał się on integralną częścią ustawy konstytucyjnej Sejmu Ustawodawczego z 15 lipca 1920 r., a tym samym aktem normatywnym określającym kształt i zasady funkcjonowania autonomii Województwa Śląskiego.

W 1922 r. brał udział w pracach przygotowawczych w Genewie, przed  podpisaniem  15 maja 1922 r. umowy polsko-niemieckiej o podziale Górnego Śląska. Następnie budował  polskie struktury i instytucje na Górnym Śląsku. Został posłem Chrześcijańskiego Zjednoczenia Ludowego, a następnie pierwszym marszałkiem Sejmu Śląskiego, którym był przez trzy kadencje.

Był dziekanem Rady Adwokackiej w Katowicach i długoletnim prezesem Automobilklubu Śląskiego. Był inicjatorem założenia Biblioteki Sejmu Śląskiego, obecnej  Biblioteki Śląskiej. Wolny z żoną Wandą, absolwentką paryskiej szkoły kosmetycznej, miał pięcioro dzieci. Mieszkał w Katowicach,  przy ul. Zacisze 3, gdzie z pomocą teściowej wychowywał dzieci. Został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski 2 maja 1923 r.

We wrześniu 1939 r., uciekając przed Niemcami, dotarł w połowie września do Lwowa, gdzie  zmarł na zawał serca w wieku 63 lat. Został pochowany w grobowcu oo. Jezuitów na cmentarzu Janowskim we Lwowie. 

W  2012 r. z inicjatywy rodziny Wolnego Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa wystąpiła do władz Ukrainy z prośbą o ekshumację. Szczątki Wolnego zostały przewiezione do Katowic, gdzie 6 czerwca 2012 r. pochowano je na cmentarzu przy ul. Francuskiej. Na fasadzie kamienicy przy ul. Warszawskiej 1 w Katowicach, gdzie  w latach 1934-1939 mieściła się jego kancelaria notarialna, w 2012 r. odsłonięto tablicę pamiątkowa. W 135. rocznicą urodzin Wolnego i 90. rocznicą pierwszych wyborów do Sejmu Śląskiego Sejmik Województwa Śląskiego ogłosił rok 2012 Rokiem Konstantego Wolnego.

W rodzinnym  Bujakowie przy cmentarzu znajduje się drewniana podobizna marszałka, wraz z tablicą upamiętniającą jego zasługi.