O ile coraz trudniej sobie wyobrazić przyszłość węgla kamiennego jako niewyczerpanego źródła energii, o tyle węgiel jako dziedzictwo materialne pozostanie z człowiekiem na zawsze. Jest to dziedzictwo, które ludzie w zagłębiach węglowych traktują jako wręcz coś magicznego - konieczność przebywania w pobliżu węgla, a także zakładów przemysłowych związanych z wydobyciem i przeróbką /nawet tych nieczynnych/ oznacza dla wielu z nas coś więcej niż przywiązanie.

Wychodząc z założenia o konieczności upamiętnienia dziedzictwa węgla kamiennego w Polsce, proponuje się spojrzeć na wózki z ostatnią toną węgla, zachowane na terenie Górnego Śląska i Zagłębia Dąbrowskiego, jak na minimalistyczny land art dzięki któremu przywraca się pamięć węgla, możliwość kontaktu z węglem, a także - z dramatycznym końcem wydobycia w Polsce.

Uwagi:

Ale jeśli węgiel, to i ludzie. Może warto rozpocząć złotą księgę ludzi węgla?

 ale może też warto zapisać nazwiska ostatnich górników wyjeżdżających z ostatnim wózkiem z węglem.???

 

Zdjęcia w galerii