Chnet bydymy na Ślonsku kolejno ,,Barborka” świyntować. Zagrajom dynte łorkestry jak dycko wczas rano pod łoknami ślonskich familokow. Stowej Zeflik, przeca dzisio twoje świynto. Wolny dziyń, ancug gorniczy mosz narychtowany, koszula wyprano, czako ze piorami na wertikole już na cia czeko, gołombku moj kochany.